
حکایت ما آدم ها …
حکایت کفشاییه که …
اگه جفت نباشند …
هر کدومشون …
هر چقدر شیک باشند …
هر چقدر هم نو باشند
تا همیشه …
لنگه به لنگه اند …
کاش …
خدا وقتی آدم ها رو می آفرید …
جفت هر کس رو باهاش می آفرید …
تا این همه آدمای لنگه به لنگه زیر این سقف ها …
به اجبار، خودشون رو جفت نشون نمی دادند…!
============================

پ.ن: عجب خیاط ماهری است دنیا ،
که دل هیچکس را برای ما تنگ ندوخت !
===========================

نظرات شما عزیزان:
رها 
ساعت20:03---26 مرداد 1393
دیگر نخواهم گفت :
آدم ها یا به عشقشان می رسند یا نمی رسند
می دانی چه می گویم ؟
خواهم گفت : آدم ها به لیاقتشان می رسند …! چقد قشنگه با عشقت تا سرحد مرگ دعوا کنی شب موقع خواب بیاد بغلت کنه و بگه: آشتی نیستمااااا فقط بی تو خوابم نمیبره.. پاسخ:
|